گردشگری بهعنوان یکی از مهمترین پدیدههای هزاره سوم، طی نیم قرن گذشته با رشد تصاعد گونه خود تأثیر بسزایی در رشد و پویایی اقتصادی و تبادلات فرهنگی کشورها داشته است. بهطوریکه بسیاری از صاحبنظران، قرن حاضر را قرن گردشگری نام نهادهاند.
۱۵ام تا ۱۷ شهریور ماه ۱۳۹۰ تهران میزبان اولین رویداد جهانی کارآفرینی در ایران بود. و حالا چیزی حدود سه سال و نیم از برگزاری اولین استارتاپ ویکند در ایران می گذرد. رویدادی که اگر امروز دوباره ۱۵امین روز از شهریورماه ۱۳۹۰ باشد، برای تعریف کردن چیستی و ماهیت آن نیازمند نوشتن همان ۶۳ کلمه معروف و تکراری “استارتاپ ویکند یک رویداد آموزشی و تجربی…” خواهیم بود. اما می توان به جرات گفت که دیگر امروزه نیازی به آن نیست.
استارتاپ ویکند در ایران پایش را فراتر از گلیم خود گذاشته است. برگزاری بیش از ۵۰ رویداد در مدت ۳ سال و نیم که به نوبه خود رکوردی بینظیر در رشد و گسترش یک رویداد در ایران به شمار می آید. رویدادی که اگر بخواهیم منصفانه درباره اش سخن بگوییم، سرعت و قدرت انتقال اش در ایران مسیر زندگی خیلی ها را عوض کرده است.
تعریف و تمجید ها را به کنار می گذاریم و می رویم سر اصل مطلب، یعنی ۵۴ ساعتی متفاوت اما این بار همراه با گردشگری با طمع نوآوری. این شعار پنجمین استارتاپ ویکند موضوعی ایران بود. پس از برگزاری موفق استارتاپ ویکند هایی با موضوعات آموزشی، بازیسازی، نوآوری اجتماعی در پایتخت و کسب وکارهای خانگی در اصفهان، این بار تهران میزبان علاقمندانی بود که برای حضور در این رویداد سه روزه از شهرهای دور و نزدیکی ایران چون بیرجند، گنبد، ساری، شیراز و اصفهان به تهران آمده بودند.
گردشگری بهعنوان یکی از مهمترین پدیدههای هزاره سوم شناخته شده و طی نیم قرن گذشته با رشد تصاعد گونه خود تأثیر بسزایی در رشد و پویایی اقتصادی و تبادلات فرهنگی کشورها داشته است. بهطوریکه بسیاری از صاحبنظران، قرن حاضر را قرن گردشگری نام نهادهاند.
توجه به مغقوله گردشگری زمانی مهمتر جلوه میکند که براساس آمارهای موجود، صنعت گردشگری امروزه بهعنوان دومین منبع درآمد بیش از ۴۹ کشور در حال توسعه به حساب میآید و راهبردی است برای افزایش درآمد و فقر زدایی این کشورها. توجه زیرکانه برگزارکنندگان این رویداد نیز به شرایط حال حاضر جهان در زمینه صنعت گردشگری و منایع بسیار آن در ایران، نتیجه اش برگزاری این استارتاپ ویکند در تاریخ ۲۲ خرداد در کاخ نیاوران تهران بود.
چه اتفاقاتی در سه روز افتاد؟ ۵۴امین رویداد استارتاپ ویکند ایران درحالی با همان سبک روتین و همیشگی برنامه کار خود را در فرهنگسرای کاخ نیاوران آغاز کرد که جایی برای سوزن انداختن نبود. پیش مراسم آغازین با خیرمقدم گویی سید جهانگیر آقازاده یکی از بنیانگذاران استارتاپ ویکند در ایران و دبیر برگزاری اولین رویداد استارتاپ ویکند در ایران در حالی آغاز شد که گرمای سالن امان از بسیاری از شرکت کنندگان بریده بود.
خب در ادامه هم طبق معمول حاضرین میزبان سخنوران و سخنرانی های کلیدی مراسم بودند که برخلاف همیشه بسیار تاثیرگذار و غیرقابل وصف بود. از سخنرانان این مراسم می توان به حضور پررنگ سید مرتضی موسویان معاون وزیر در امر رسانه های دیجیتال، خسرو سلجوقی عضو هیئت عامل سازمان فناوری اطلاعات ایران و رضا باقری اصل معاون دولت الکترونیک اشاره نمود.
شاید کمتر کسی را مثال سید مرتضی موسویان بتوانید در مراسمی پیدا کنید که جرات گفتن چنین جمله ای را در ابتدا سخنان خود داشته باشد، “اجازه میخواهم با اینکه متخصص نیستم با توجه به مطالعه ای که در مورد گردشگری داشتم در مورد گردشگری مختصر توضیحی بدم و بعد وارد IT بشم”. ایشان فارق التحصیل رشته ی مهندسی برق و الکترونیک در دانشگاه تهران و در حال حاضر رییس مرکز توسعه فناوری اطلاعات و رسانه های دیجیتال هستند.
آمار منتشر شده سازمان جهانی گردشگری در سال ۲۰۱۳ میلادی نسبت به افزایش سیل گردشگران جهانی تا سقف یک میلیارد و ششصد گردشگر تا سال ۲۰۲۰ میلادی تیتر اصلی سخنان موسویان در این مراسم بود. ایشان با اشاره داشتن به این موضوع که اگر نگاهی به اسامی حاضر در لیست ده کشور برتر صنعت گردشگری جهان بیاندازید شاهد جای خالی ایران و ثروت غیر قابل قیاس آن در هر زمینه ای با آن کشور ها میشوید. البته ایشان دلایلی را هم درباره ی اینکه چرا اینچنین هست بیان کردند.
از دیگر اتفاقات کمی دوست داشتنی این رویداد حضور مجری محبوب علامند به گردشگری تلویزیون صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران و شبکه یک سیما، اقبال واحدی بود که فضای کمی رو به سردی مراسم را توانست کمی متفاوت کند.
اما در ادامه برنامه با سخنرانی های دیگر ادامه یافت تا اینکه پس از حدود ۱ ساعت و نیم از گذشت برنامه تسهیل گر جهانی رویداد بلاخره روی سن رفت و شروع کننده برنامه اصلی شد.
ویدار اندرسون را بدون اغراق می شود نمونه ای موفق از یک استارتاپ انسانی در صنعت گردشگری دانست زیرا که به طور متوسط در هر ماه می توانید اسم او را به عنوان تسهیل گر و یا برگزارکننده و یا داوطلب در یک استارتاپ ویکند و موارد مربوط در گوشه گنار جهان ببنید. من که فکر می کنم گزینه خوبی برای تسهیل گری این رویداد بود البته اگه ازش استفاده لازم رو برده باشن.
نوبت به شرکت کنندگان و زمان ارائه آسانسوری آنها رسید،۴۶ ایده فوق العاده تکراری و البته چند ایده خوب. با اینکه بسیاری از صاحبنظران استارتاپی و کارآفرینی باتجربه معتقد هستند که از ایده مهمتر تیم و کار تیمی است اما حضور ایده های تکراری و حتی بدون پرداخت های متفاوت و قابل لمس برای چنین استارتاپ ویکند لاکچری کمی خارج از انتظار به حساب می آمد.
یکی از مهمترین کارهایی را که به نظر من خیلی از کارآفرینان جوان باید در ابتدای راه خود در این زمینه انجام داده و بر سر یادگیری آن باید تمرین بسیار داشته باشد، مبحث افزایش توانایی ارائه خوب است. امری که خلأ آن به شدت در بین اکثریت جوانان ایرانی به دلایل متفاوت حس می شود. استارتاپ ویکند گردشگری هم ازین قاعده مستثنا نبود. فرصت یک دقیقه ای که خیلی ها به نحو احسنت از نتوانستند استفاده کنند. البته علت این امر را در این رویداد ها می نوان در نبود پیش رویداد های رواج یافته و مفید دانست.
پس از ارائه ایده ها نوبت به رای گیری و اعلام نتایج شد. ده ایده پس از کسب حداکثر آرای شرکت کنندگان انتخاب و تشکیل تیم دادند. تا در دو روز آینده این رویداد در کنار هم به فعالیت بپردازند و خود را برای روز جمعه و ارائه پایانی آماده کنند. اسامی ایده های انتخابی به شرح ذیل است:
- رستوران های زنجیره ای
- لوکال فود(کمک از مادران سرپرست خانوار برای تولید غذا)
- برنامه ریزی سفر بر اساس اولویت
- کودک گردشگر
- ابن سینا(اپلیکیشن تخصصی برای ایجاد ارتباط بین پزشکان و بیماران)
- درو(گردشگری با طمع کمک به کشاورزان)
- شبکه هوشمند سفر(برنامه سفر بر اساس سلیقه کاربر)
- گردشگری ادبی
- پلتفرم میزبانی محلی
- ایرانمون
روز جمعه طبق معمول تمامی برنامه ریزی مراسم های ایرانی برنامه با کلی تاخیر و کلی سخنرانی هایی که از حوصله شرکت کنندگان پر از استرس نیز خارج بود، بلاخره در ساعت ۶ بعد از ظهر با یک ساعت تاخیر شروع شد. البته مشکل گرمای سالن هنوز هم از روز اول پا برجا بود.
بعد از گذشت یک ساعت دیگر و عبور موفقیت آمیز حاضرین از سیل سخنرانی ها نوبت به تیم ها رسید که با ارائه های خود برای داورها تلاش خود را برای کسب عناوین برتر آغاز کنند(البته شایان به ذکر است همه ی تیم ها برنده هستند و برنده واقعی شرکت کنندگانی خواهند بود که به راه خود ادامه دهند.). ده تیم طی مدت یک ساعت این کار را با موفقیت انجام دادند و در وقت پنج دقیقه ای پرسش و پاسخ داوران نیز اکثرا خوب کار کردند.
در پایان این سه روز، در کنار همه ی خوبی ه و تلاش ها، از نبود تایمر ارائه ایده تا مسائل رفتاری شاید نادرست به ترتیب سه تیم دَدَر، ایرانمون و درو به عناوین سوم تا اول دست یافتند.
من نتونستم شرکت کنم …
با اینکه خیلی دوست داشتمبیام
عوضش پروپوزال استارتاپ ویکند بعدی اورمیه رو اوکی ردم با رویکرد محیط زیست
اولین بار در ایران 🙂