امسال توفیق داشتیم کنفرانس وب و موبایل ایران را در ۷ شهر برگزار کنیم، کاری بسیار دشوار ولی شیرین.
این روزها حرف زدن از امید کار سختی است که انگار کسی دیگر جرات بیان آن را ندارد. اما آیا واقعا کسی هم حال شنیدنش را هم ندارد؟ ساکت بنشینیم و همدیگر را نگاه کنیم، کار درست می شود؟
این وسط تکلیف آن دسته از استارتاپ‌های شهرستانی که در سال‌های گذشته با هزاران امید و آرزو در محیط کوچک شهر خود اقدام به راه اندازی کسب‌وکار نموده‌اند چه می‌شود؟
او که دائم به کسب‌وکارهای بزرگ در تهران نگاه می‌کند و دوست دارد خود را شبیه آنان کند! او که با ده‌ها وعده درست و غلط اندک جانی گرفته تا برای دوستانش شغل ایجاد کند! او که گوشش پر شده از “ما حمایت می‌کنیم”دولتی ها ! او که …
شاید بگوییم ما در به وجود آمدن مشکلات و موانع امروز او نقشی نداشته‌ایم، اما می‌توانیم کمی حواسمان به او هم باشد. می‌توانیم دلداری‌اش بدهیم و بگوییم صبر کن ما کنارت هستیم.
می توانیم یک خسته نباشید خشک و خالی مهمانش کنیم. اینها از دست دولت‌ها بر نمی‌آید اینها حرف دل است و گفتنش دل بزرگ و همراه می‌خواهد.
کنفرانس وب و موبایل ایران در شهرستان‌ها با همین نگاه و در سالی پر از نامیدی و اتفاقات ناگوار آغاز شد و انشاالله این روند در سال های آینده با قدرت ادامه خواهد داشت، هر چند شاید در این مسیر سنگ هم بخوریم سوخت هم کم بیاوریم، اما با اتکا به نفس گرم اکوسیستم آنلاین شهرهای ایران این راه را خواهیم رفت. در تجربه اول هفت شهر به شخصه درس‌های زیادی از دوستان پرتلاش در شهرها گرفتم که در فرصت‌های آتی آن را بیان خواهم هم کرد.
با آغوش باز خود و همکاران را مستحق نقد سازنده و یاری در این مسیر می بینم و دست همکاری به سوی اکوسیستم بزرگ کسب و کارهای آنلاین ایران دراز می کنیم و با افتخار فریاد میزنیم:
#ایران_فقط _تهران _نیست
*رضا الفت نسب
دبیر اجرای جشنواره وب و موبایل ایران
واقعا درست و بحق ،هر که این جمله را بگویند
سلام .حرف منطقیه. بی دلیل نیست از تراکم جمعیت داره می ترکه و دیگه محل زندگی نیست با انبوه آپارتمانهایی که نفس آدمو میگیره.
واقعا اگه فقط یبار یکیشون بیاد اهواز با حقوق بازنشستگی اینجا زندگی کنه یه هفته دووم نمیاره. خوزستان تو کل کشور کمترین رفاه رو داره واقعا.