فرآیندها و قواعد مجوزدهی و نظارت بر تاکسی‌های آنلاین، کاملا بی طرفانه باشد

فرآیندها و قواعد مجوزدهی و نظارت بر کسب و کارهای جدید، به شکلی کاملا بی طرفانه شکل گیرد.

امیر ناظمی، رئیس سازمان فناوری اطلاعات در پاسخ به گفته‌های سخنگوی اتحادیه کشوری کسب و کارهای مجازی در رابطه با حمایت وزارت ارتباطات از شهرداری تهران برای اخذ عوارض از تاکسی‌های اینترنتی، تصویر نامه وزیر ارتباطات به محمود واعظی، رئیس دفتر ریاست جمهوری را که در تاریخ ۵ شهریور ۹۸ نوشته شده است، برای وبنا فرستاد.

در این نامه در کنار حمایت وزارت ارتباطات از نظارت نهادی بی طرف بر تاکسی‌های آنلاین، عبارت پرداخت هزینه‌ خدمات شهری از سوی تاکسی های اینترنتی به شهرداری به چشم می‌خورد.

به گزارش وبنا، برخی از مواردی که در این نامه به آن پرداخته شده به شرح زیر است:

آنچه در رابطه با تاکسی‌های آنلاین برای ما حائز اهمیت است حداکثر شدن سود و منفعت شهروندان و توسعه و بهبود زمینه‌های فعالیت کسب و کارهای بخش خصوصی است.

بستر سازی برای رقابت منصفانه بازیگران و جلوگیری از انحصار و انحصار در فضای کسب و کارها از لازمه‌های توسعه و رشد کسب و کارهای آنلاین است.

یکی از پیش شرط‌های مهم برای تحقق این امر، وجود نهادهای تنظیم‌گر مستقل در هر حوزه است. به طوری که این رگولاتور مستقل با تنظیم قواعد و مقررات و نظارت بر بازیگران، بتواند منافع همه ذی‌نفعان به خصوص شهروندان را تامین کند.

در سال‌های اخیر بازیگران و ذی‌نفعانی همچون شرکت‌های خصوصی وارد عرصه فعالیت در زمینه جابه‌جایی هوشمند شده اند. از سوی دیگر نهادهایی چون شهرداری به عنوان متولیان سنتی تاکسی‌ها و آژانس‌های مسافربری درون شهری حضور دارند. لازم است تا فرآیندها و قواعد مجوزدهی و نظارت بر کسب و کارهای جدید، به شکلی کاملا بی طرفانه شکل گیرد.

اتحادیه‌های صنفی به عنوان مراجع بی‌طرف و در عین حال تخصصی می‌توانند برای نظارت و مجوزدهی به کسب و کارهای نوین مورد توجه قرار گیرند.

با توجه به گستردگی دامنه فعالیت تاکسی‌های آنلاین و حضور این شرکت‌ها در شهرهای مختلف، شهرداری می‌تواند به عنوان بازوی اجرای نظارت بر تاکسی‌های آنلاین در نظر گرفته شود. بدین معنی که قراردادهای لازم برای فعالیت این شرکت‌ها در هر شهر، بین این شرکت‌ها و شهرداری آن شهر منعقد شود.

نکته مهم دیگری که به درستی مایه دغدغه و توجه نهادهای گوناگون قرار گرفته است، موضوع داده‌های بدست آمده و تجمیع شده از سوی این کسب و کارهاست.

داده‌هایی نظیر هویت کاربران، زمان و مکان و مبدا و مقصد هر سفر در مورد هرکاربر و همینطور به طور تجمیع شده باید مورد صیانت قرار گیرد.

باید سازوکارهای در نظر گرفت تا ضمن حفظ و عدم افشای داده‌های مورد اشاره، دسترسی‌های لازم به این داده برای نظارت بر عملکرد این کسب و کارها فراهم شود.

برای مثال می توان دسترسی شهرداری ها به این داده ها را بدون نام و صرفا شامل مسافت و هزینه سفر در نظر گرفت تا از این داده‌ها برای مواردی نظیر اختصاص سهمیه سوخت یا محاسبه مبلغ پرداختی از شرکت به شهرداری به عنوان هزینه خدمات شهری استفاده شود.