وبنا – مجید قاسمی – مدت‌ها از برکت وجود هفتان در تمام لحظات روز پنجره‌ای برای خواندن به رویم باز بود. من که سخت به ولگردی‌های فرهنگی ایمان دارم و با توجه به اصل معرفت‌شناسانه‌ی «هرمنوتیک»، این ولگردی‌ها را مصداق بارز گشوده بودن، به سوی تجربه‌های نو می‌دانستم، هفتان شد رفیق شفیق روزها و اهالی‌اش هم شدند هم‌قدمان پرسه‌های من. دوستانی که نه هرگز دیده بودم‌شان و نه می‌شناختم‌شان، و تنها درد مشترکی از جنس «فرهنگ» را میان خودم و ایشان حس کرده بودم و همین درد را برای هم‌قدمی کافی می‌دیدم. اما اتفاق نامیمونی هفتان را به حافظه‌ی فضای مجازی سپرد و به قولی «به ضرب تازیانه جمع ما پاشیده شد از هم.»
اما اعتیاد من به ولگردی هم‌چنان پابرجا بود و انواع خدمات اشتراک لینک از جمله گوگل شدند کوچه‌های تنگ پرسه‌های من. اما هیچ‌کدام جای هفتان را نگرفت، چرا که در هفتان خصلتی بود که هرگز در ریدر گوگل به وجود نیامد و آن گشوده بودن جمع، به روی اعضا و افکار جدید است. یک شخص جدید هرگز نمی‌تواند در گوگل‌ریدر من، پست معرفی کند و من را به مطلب جدیدی رهنمون شود. اما من آن‌قدر به این ولگردی‌ها و هیجان هم‌پرسه‌های جدید عادت کرده بودم که خود مشقت آموختن سایت‌نویسی را تحمل کنم و اکنون شادمانم که توانستم با الگوگیری از هفتان (البته همراه با نوآوری‌هایی) در بیست‌وششمین سالگرد ورودم به میان آدمیان،دوباره فضایی برای پرسه‌زنی‌های فرهنگی فراهم کنم و آن را فرهنگ‌خوان می‌نامم و دوست دارم به شما نیز بگویم به این پاتوق ۲۴ساعته خوش آمدید.
برای مشاهده سایت به آدرس http://farhangreader.com مراجعه کنید
