به نقل از شنبه، بعد از چند هفته فیلتر شدن استارتاپ فین تک پی‌پینگ از استارتاپ‌های آواتک، خوشبختانه امروز این سایت رفع فیلترشد. اگرچه بازگشایی پی‌پینگ باعث خوشحالی همه شد اما هنوز یک پرسش اساسی وجود دارد. همه چیز به خوبی خوشی تمام شد یا باید بنشینیم و منتظر باشیم تا فیلتر شدن یک استارتاپ دیگر؟
کسب‌وکارهای مبتنی بر وب مثل کسب‌وکارهای سنتی نیستند که بعد از بالا دادن مجدد کرکره همان مشتری‌های پیشین را داشته باشند. همانقدر که توسعه در کسب و کارهای استارتاپی رشد سریعی دارد. از دست دادن مشتری‌ها هم همین روند را دارد.
از این رو نهادهایی که تشنه مجوز دادن به استارتاپ‌ها هستند باید این نکته را بدانند که دادن مجوز کار سختی نیست وظیفه اصلی آنها زمانی است که در هنگام مشکلات استارتاپ‌ها را تنها نگذارند؟ زمانی که سعید و مسعود مشهدی و محمد مهدی باریده و دوستانش برای رفع فیلتر بال بال می‌زدند و از این وزارت خانه به آن سازمان و وزارت خانه می‌رفتند. یا در راهروهای دادگستری از این اتاق به آن اتاق می‌دویدند کدام نهاد یا مجوز دهنده‌ای پشت این استارتاپ ایستاد؟
امروز که پی پینگ رفع فیلتر شد خواهید دید که افراد و سازمان‌های متعددی خواهند گفت “خوشبختانه با پیگیری‌های ما پی‌پینگ هم رفع فیلتر شد”
آیا مجوز دهندگان و کسانی که شو داشتن دفتر و دستک و مجوز راه انداخته‌اند می‌دانند ۶۴ روز فیلتر شدن برای یک استارتاپ پرداخت آنلاین چه مفهومی دارد؟
آیا این نشان دهنده آن نیست که مسئولان و مجوز دهندگان درکی از آنلاین ندارند؟ و در نظرگاه آنان کسب‌وکار استارتاپی و آنلاین یعنی مانیتور و کیبورد و دیگر هیچ و اینکه آنها اقتدار و برش لازم را برای پیگیری مطالبات این صنف ندارند!
همین حالا که این مطلب را می نویسم تلفن همراه سعید مشهدی در دسترس نیست. او و دوستانش خسته‌اند چرا که ۶۴ روز است که در دادگاه‌ها مشق تعهد می‌نویسند به قول یکی از دوستان پی‌پینگ به اندازه یک دفتر صد برگ تعهد نامه نوشته‌اند. اگر هرکس در خیابان جرمی مرتکب شود با این تعهدات می‌توانند سعید و مسعود مشهدی و باریده را به جرم ارتکابی آن فرد دستگیر کنند! آیا این بود دفاع از کرامت و منزلت اجتماعی این صنف و جوانان کارآفرین استارتاپی ایران؟ همه چیز با یک هولگرام یا یک برگه کاغذ تحت عنوان مجوز حل نمی‌شود باید فکری اساسی کرد.
