نیما افشارنادری: روزنامه مردم امروز از صبح امروز شنبه در دکه‌هاست و بعد از مدت‌ها روی پیشخوان دکه‌ها نشسته است. اما دو ایراد در کار مردم امروز در اینترنت به چشم می‌خورد که امیدواریم مسئولان این روزنامه با اصلاح این روش‌ها، رسانه‌ای بهتر را عرضه کنند.
در این یادداشت فارغ از محتوای روزنامه به دو نکته اشاره می‌کنیم که تنها و تنها به حضور در فضای مجازی بستگی دارد.
۱- انتشار روزنامه بدون تاسیس سایت یعنی تعلق به نسل‌های پیشین روزنامه‌نگاری. روزنامه مردم امروز اگر می‌خواهد نقشی بهتر در فضای رسانه‌ای ایرانی بازی کند لازم است از روز اول سایت خود را راه اندازی کند و قبل از هر چیزی سایتی درخور این روزنامه راه‌اندازی کند. توجه به شبکه‌های اجتماعی کافی نیست به ویژه اگر راه و رسم حضور مناسب و مفید در شبکه‌های اجتماعی را هم به درستی نداند (نکته دوم درباره همین موضوع است.) راه‌اندازی وبسایت خشک و خالی هم کافی نیست. تاسیس نکردن سایت، یا ناقص به روز کردن آن اشتباهی است که روزنامه شرق طی یک ماه گذشته انجام داد. از قدیم گفته‌اند راهِ رفته دوباره رفتن ندارد. تیم فعلی روزنامه مردم امروز که به نظر می‌رسد تا حدود زیادی از کار در روزنامه شرق هم خاطراتی دارند بهتر است از همین حالا به فکر سایتی باشند که بر اساس اصول امروز و نه حتی ۲ یا ۳ سال گذشته وب بنا شود. این سایت می‌تواند الگویی برای رسانه‌های دیگر باشد و نه تکرار تجربه‌های شکست خورده.
۲- مردم‌امروز تلاش کرده از شبکه‌های اجتماعی استفاده کند. در فیس‌بوک و اینستاگرام حساب باز کرده تا دو صفحه‌اش را هم به آن اختصاص داده تا بحث‌های شبکه‌های اجتماعی را از این طریق جذب و در روزنامه منتشر کند. اما در همین جا هم اشتباه‌هایی به چشم می‌خورد. مورد اول به این مربوط می‌شود که مردم‌امروز ۲ صفحه با یک نام در فیس‌بوک ساخته و از یکی از آن‌ها تصمیم گرفت از این پس به عنوان صفحه بخش «راهبرد» آن سود جوید. این به معنای خلف وعده‌ای به لایک کنندگان است. آن‌هایی که این صفحات را لایک کرده‌اند می‌خواسته‌اند مورد دیگری را پیگیری کنند که اطلاع‌رسانی درباره کلیه روزنامه است نه یک صفحه خاص. بسیار موردهایی پیش آمده که تا به حال صفحات تجاری در اینستاگرام یا جاهای دیگری در وب دست به دست شده و نام تغییر داده‌اند. حتی برخی از صفحات فرهنگی اینستاگرام هم با این روش‌ها مخاطبشان را زیاد کرده‌اند اما اگر یک روزنامه می‌خواهد به جایگاه معتبری برسد، چنین کاری زیبنده آن نیست.
