الف ـ اطلاعات: هر نوع داده از جمله صوت، تصویر، فیلم، نوشته، نشانه، نقشه، اعداد و یا ترکیبی از آنها که در اسناد مندرج باشد یا به صورت نرمافزاری ذخیره گردیده و یا با هر وسیله دیگری ضبط شده باشد.
ب ـ اطلاعات شخصی: اطلاعات مربوط به هوّیت، احوال شخصی، وضعیت فردی، عقاید و باورها، پست الکترونیکی، عکس و فیلم و صوت و تصویر و عادات رفتاری و فردی از قبیل نام و نام خانوادگی، محل و تاریخ تولد، ازدواج، طلاق، مشخصات همسر، والدین و فرزندان، نسبت خانوادگی، ناراحتیهای جسمی و روحی، شماره حساب بانکی و رمز عبور، محل کار و سکونت و همچنین اطلاعات شخصی مربوط به انجام امور تجاری، شغلی، تحصیلی، مالی، آموزشی، اداری، پزشکی و حقوقی.
پ ـ حریم خصوصی: قلمرویی از زندگی شخصی فرد که انتظار دارد دیگران بدون رضایت یا اعلام قبلی وی یا به حکم قانون یا مراجع قضایی آن را نقض نکنند؛ از قبیل حریم جسمانی، وارد شدن، نظارهکردن، شنود و دسترسی اطلاعات شخصی فرد از طریق رایانه، تلفن همراه، نامه، منزل مسکونی، خودرو و آن قسمت از مکانهای اجاره شده خصوصی نظیر هتل و کشتی، همچنین آنچه که حسب قانون فعالیت حرفهای خصوصی هر شخص حقیقی و حقوقی محسوب میشود؛ از قبیل اسناد تجاری و اختراعات و اکتشافات.
ت ـ اطلاعات طبقهبندی شده (اسرار دولتی): اسناد سری و محرمانه دولتی موضوع قانون مجازات انتشار و افشای اسناد محرمانه و سری دولتی ـ مصوب۱۳۵۳ـ و آییننامه اجرایی آن ـ مصوب۱۳۵۴ـ .
ث ـ قانون: قانون انتشار و دسترسی آزاد به اطلاعات ـ مصوب۱۳۸۸ـ .
ج ـ نشر اطلاعات: قرار دادن اطلاعات در معرض دسترسی عموم.
چ ـ مؤسسات خصوصی: اشخاص حقوقی که با تجویز قانون یا به موجب قانون خاص تأسیس شده یا میشوند و دارای فعالیت انتفاعی یا غیرانتفاعی میباشند؛ از قبیل شرکتها، مؤسسات غیرتجاری، احزاب و سازمانهای مردمنهاد.
ح ـ مؤسسات عمومی: سازمانها و نهادهای وابسته به حکومت به معنای عام آن شامل دستگاههای اجرایی موضوع ماده (۵) قانون مدیریت خدمات کشوری، نهادهای انقلابی، نیروهای مسلح، قوای قضائیه و مقننه و مؤسسات، شرکتها، سازمانها، نهادهای وابسته به آنها و بنیادها و مؤسساتی که زیر نظر مقام معظم رهبری اداره میشوند با رعایت تبصره ذیل ماده (۱۰) قانون و همچنین هر مؤسسه، شرکت یا نهادی که تمام یا بیش از پنجاه درصد سهام آن متعلق به دولت یا حکومت که در مجموعه قوانین جمهوری اسلامی ایران آمده است.
خ ـ مؤسسات خصوصی ارایهدهنده خدمت عمومی: آن دسته از مؤسسات غیردولتی که اقدام به ارایه خدمات عمومی به مردم میکنند از قبیل سازمانهای صنفی و حرفهای، بانکها و بورس اوراق بهادار.
د ـ کمیسیون: کمیسیون ماده (۱۸) قانون.
ذ ـ مؤسسات مشمول قانون: مؤسسات خصوصی، عمومی و خصوصی ارایهدهنده خدمات عمومی.
ر ـ درگاه: شامل پرتال، وب سایت، وبگاه یا رسانه بر خط مؤسسات مشمول قانون.
ماده۲ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند ذخایر اطلاعاتی مذکور در ماده (۷) این آییننامه را از سال اول ابلاغ این تصویبنامه به تدریج طی سه سال به صورت رقومی تبدیل و با رعایت قوانین و مقررات مربوط در دسترس کاربران در سطوح مختلف قرار دهند.
ماده۳ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند عناوین اطلاعات عمومی و غیرطبقهبندی شده خود و شیوه دسترسی به آنها را در درگاه خود قرار دهند.
تبصره ـ مؤسسات مشمول قانون باید کاربرگ (فرم) الکترونیکی و نسخه قابل چاپ درخواست اطلاعات را در درگاه خود قرار دهند. پس از پر نمودن و ارسال کاربرگ به مؤسسه، شماره پیگیری در اختیار متقاضی قرار میگیرد تا از وضعیت درخواست خود مطلع شود.
ماده۴ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند از طریق درگاه خود یک امکان ارتباطی امن و قانونی برای انجام رویههای اداری برقرار کنند تا کاربران بتوانند با استفاده از ابزارهای دسترسی و ارتباطی نظیر تلفن، رایانه یا تلفن همراه خود با مؤسسه مربوط ارتباط برقرار کنند. به دست آوردن اطلاعات و یا ارایه اسناد و مدارک کاغذی، دریافت یا پرکردن کاربرگهـای اداری آن نباید منوط به مراجعه حضوری شهروندان و صاحبان مشاغل به مؤسسات مشمول قانون باشد.
تبصره ـ در صورت تأمین زیر ساخت کلید عمومی، امضای این اسناد نیازمند مراجعه حضوری نیست.
ماده۵ ـ مؤسساتی که متقاضیان زیادی برای دریافت اطلاعات عمومی دارند، میتوانند با رعایت سطوح دسترسی جهت ارایه نسخ کاغذی یا الکترونیکی اطلاعات، این خدمات را با نظارت کامل و ایجاد شیوه ارزیابی رضایتمندی مردم با رعایت مقررات مربوط و سطوح دسترسی، برونسپاری نمایند. داده ترافیک دسترسی به این اطلاعات باید تا شش ماه نگهداری شود.
ماده۶ ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند گزارش آماری انتشار اطلاعات و عملکرد دسترسی به اطلاعات مشتمل بر موارد زیر را اعلام کنند:
الف ـ آمار درخواستهای اطلاعات و تعداد پاسخ داده شده و رد شده.
ب ـ متوسط حجم اطلاعات ارایه شده و زمان ارایه اطلاعات برای هر عنوان اطلاعات.
پ ـ گزارش آمار اطلاعات منتشرشده و میزان بازدید از آن.
ماده۷ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند اطلاعات زیر را در درگاه خود براساس ضوابط و استانداردهای مندرج در تصویبنامه شماره ۱۹۲۶۳۰/ت۴۲۶۳۵ک مورخ ۳/۱۰/۱۳۹۱ طراحی، درج و امکان دسترسی بر خط و بیست و چهار ساعته در هفت روز هفته برای مراجعان فراهم نمایند:
ب ـ قوانین و مقررات حاکم بر فعالیتهای مؤسسه.
پ ـ ساختار سازمانی و وظایف هر پست تا پایینترین سطح سازمانی.
ت ـ فهرست کلیه مدیران سازمان به همراه تلفن ثابت و رایانامه (ایمیل) سازمانی ایشان.
ث ـ فهرست و امکان دسترسی به کلیه نهادهای تابعه و بالادست.
ج ـ صفحه اعلام اعتراض به فعالیتهای مؤسسه، واحد تابعه یا کارکنان (ایجاد سامانه دریافت تلفنی یا پیامکی یا رایانامه (ایمیل) داخلی برای اعلام اعتراض ضروری است.).
چ ـ طرحهای تمـلک دارایی سرمایهای مؤسسه به همراه گزارش آخرین وضعیت پیشرفت آنها.
ح ـ صفحه اعلام نیازمندیهای مناقصات و مزایدهها و اعلام آخرین وضعیت آنها.
خ ـ شناسنامه کلیه خدمات قابل ارایه مؤسسه به همراه متولی پاسخگویی هر خدمت.
د ـ فرآیند ارایه هر خدمت به همراه کلیه نیازمندیهای مربوط.
ذ ـ زمانبندی ارایه خدمات و فهرست و شیوه دسترسی به کارکنان پاسخگوی خدمات.
ر ـ اعلام شیوههای ارایه خدمت در صورت برونسپاری از طریق دفاتر پیشخوان خدمات و تعهدات ایشان.
ز ـ ایجاد صفـحه راهنمای پیـشخوان و سؤالات مکرری که از مؤسسه شده و پاسخهای مربوط.
ژ ـ ایجاد صفحه پیگیری خدمت یا درخواست اطلاعات به همراه اطلاعات فرآیند طیشده برای ارایه خدمت.
س ـ گزارش زمانهایی که پیشخوان جهت بهروزرسانی یا مسایل فنی از دسترس خارج میشود یا شده است.
ش ـ اطلاعات مربوط به وظایف مؤسسات عمومی مشمول قانون که مطابق قوانین و مقررات کشور ارایه آن الزامی است.
ماده۸ ـ ناشران اطلاعات در مورد صحت اطلاعاتی که از مؤسسات موضوع قانون در اختیار آنها گذاشته شده و انتشار آنها منع قانونی ندارد، در صورت منتشر نمودن عین اطلاعات مسئولیتی نخواهند داشت.
ماده۹ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند اطلاعاتی را که براساس قانون ملزم به انتشار آنها هستند، بلافاصله در درگاه خود درج نمایند.
تبصره ـ مؤسسات مشمول قانون حق انتشار یا ارایه اطلاعات مربوط به حریم خصوصی وسایر موارد منعشده در قانون را ندارند مگر در مواردی که قوانین و مقررات، انتشار یا ارایه آنها را الزامی اعلام کرده باشد.
ماده۱۰ـ مؤسسات مشمول قانون موظفند نسبت به انتشار اطلاعات دربردارنده حقوق و تکالیف مردم از طریق رسانههای همگانی اقدام نمایند.
ماده۱۱ـ وظایف و مسئولیتهای مربوط به اجرای قانون و این آییننامه به عهده بالاترین مقام مؤسسات مشمول قانون میباشد.
تبصره ـ بالاترین مقام مؤسسات مشمول قانون میتواند در چارچوب اختیارات قانونی خود تمام یا بخشی از وظیفه ارایه و انتشار اطلاعات را به اشخاصی دیگر در مؤسسه تحت امر خود تفویض نماید.